با اجازه خدا

ayout v:ext="edit">

e="font-size: x-large;">در غمگين‏ترين غروب تاريخ

و در انتهاي دورترين نشاني روزگار

کهنه‏ترين بغض‏هاي هود را فروخورده‏ام

و به پا بوس درگاه بلندت آمده‏ام

چونان هميشه، تنها با بضاعت اشک و آه.

- با پايي خسته به آستان تو قدم گذاشته‏ام

که رهنورد بي‏انتهاترين جاده‏ها

که درد آشناي سنگلاخ‏ترين بن‏بست‏ها

که فرسوده‏ي دردناک‏ترين تاول‏هاست.

- دستي درمانده را به سوي تو دراز کرده‏ام

که افسرده‏ي بي‏فايده‏ترين جستجوها

که زخمي اشتباه‏ترين دوستي‏ها

که گمشده‏ي خطاترين همراهي‏هاست.

- چشمي اميدوار را خيره به راه نگاهت نشانده‏ام

که مسافر تاريک‏ترين شب‏ها

که تماشاچي هرزه‏ترين مضحکه‏ها

که عزادار سياه‏ترين مصيبت‏هاست.

- گوشي منتظر را بر در پيغامت خوابانده‏ام

که آشفته‏ي پر ازدحام‏ترين صداها

که درمند خراشنده‏ترين زنجموره‏ها

که رنج ديده‏ي ناموزون‏ترين نغمه‏هاست.

- زباني ناتوان را به پرسش و خواهش تو گماشته‏ام

که خسته‏ي خاکي‏ترين التماس‏ها

که آزرده‏ي سست‏ترين بافته‏ها

که عفونت زده‏ي دروغ‏ترين بدگويي‏هاست.

- اي ريشه دارترين درخت مهر !

خنکاي سايه‏سارهاي نگاهت را

از جان کويري و تشنه‏ام دريغ مکن.

- اي زود جوش‏ترين چشمه‏ي لطف و صفا

اندوه مرا

از زلال بي‏دريغ لبخندت محروم مساز.

- اي نزديک‏ترين آسمان آشنايي

بال‏هاي خسته‏ي مرا

در سخاوت بي‏پايان خود رها کن

- اي پاسخ پرسش‏هاي بي‏جواب

اي آرامش التهاب‏هاي بي‏سرانجام

اي ضامن گريختن‏هاي مضطرب

باز هم آهوي هميشه‏ي تو از صياد گريخته است

اي آغوش هميشه باز …